pişvaz — f. qarşılama, qarşısına çıxma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hələ — z. 1. İnkar cümlələrində gözlənilən bir işin vaxtında baş vermədiyini, gecikmiş olduğunu bildirir – hələ də. Camaat hələ yığılmayıb. Məktub hələ mənə çatmayıb. Soyuqlar hələ düşməyib. – Uzaqdan görünən meşəli silsilə dağların başı sübh dumanından … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sidq — is. <ər.> Sədaqət, səmimilik, ürək təmizliyi. Sidqlə, sidq ilə – bax sidqiürəkdən. Bitibdir dağda lalə; Oxşar gül üzdə xalə; Sidqinən sevən ürək; Axır çatar vüsalə. (Bayatı). Artıran söz qədrini sidq ilə qədrin artırar; Kim nə miqdar olsa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sübh — is. <ər.> Səhər erkən çağı, günün başlanğıcı, günün ilk saatları; səhər, sabah. Sübh tezdən. Sübh saat beşdə. Sübh alaqaranlıqda. – Qurbanqulu çox işsevən bir cavan idi. Sübh hamı qonşularından ertə durub oduna, biçinə, alağa, xıra, bağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səğir — is. <ər.> köhn. 1. Azyaşlı, kiçik, balaca, həddi büluğa çatmamış uşaq. Pişvazə çıxıb səğirü kəbir; Ucalır ərşə naleyi təkbir. S. Ə. Ş.. <Molla Zaman:> <Həmidin> xoşbəxtliyi ondadır ki, səğirdir. Ə. H.. 2. Həddi büluğa çatmamış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzrə — qoş. 1. Uyğun olaraq, əsasən, görə. Camaat ata baba adətləri üzrə duz çörəklə ordunu pişvaz edib, şadlıqdan qurban kəsdilər. Ə. H.. Qız təkrar qızardı və qadının təklifi üzrə qalxıb çay tökdü. Ç.. 2. Bir işin qurtarmasının, sona çatmasının… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xələt — is. <ər.> 1. Bəxşiş, hədiyyə. Hərə bir cür xələt götürüb Eyvazı pişvaz elədilər. «Koroğlu». <Hacı Mehdi:> Sənə də bir yaxşı xələt verərəm. Ə. H.. <Bəşir:> Sona xala, oğlunu yola gətirmişəm. De görüm, mənə nə xələt verəcəksən? S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
